|
|||
20 juni 2019 - Migratie naar Nederland
Emmie Drexhage hielp Marie Goormachtigh-Maijnard met het opschrijven van haar levensverhaal. Dit is een fragment.
Het was intussen 1962 en na enkele maanden verkering besloten Renando en ik te gaan samenwonen om elkaar beter te leren kennen. We kregen een huis in Paramaribo aan de Florastraat. Gaandeweg ontdekten wij, dat we dezelfde toekomstplannen hadden, namelijk migratie naar Nederland. Het werd een drukke en moeilijke tijd. Alles moest goed worden voorbereid. Ik kreeg het aan de stok met mijn werkgever. Die had inmiddels vernomen, dat ik gescheiden was en nu samenwoonde met een andere man. Dat kon en mocht niet en er werd met ontslag gedreigd. Ik had de regels van kerk en Bijbel overtreden.
De plannen werden versneld om te emigreren en in mei 1963 vertrok Renando naar Nederland. Hij had diverse banen aangeboden gekregen in de grafische richting, zijn werkterrein en het was zijn bedoeling om zich verder in deze richting te scholen.
De komst van mij en zijn moeder Alida was al geregeld en zou in juli/augustus plaatsvinden. Renando vond eerst huisvesting in een tehuis voor buitenlandse studerenden in Den Haag. Gelukkig vond hij op tijd kamers bij en goede hospita en toen ik samen met zijn moeder aankwam konden wij onze intrek nemen in de prachtige gemeubileerde kamers. Hij had ook gezorgd voor een baan voor mij in de drukkerij, als typiste.
Het was even wennen. Ander land, andere cultuur. Gelukkig was het zomer toen ik aankwam. Al spoedig bleek ik zwanger te zijn. We hadden afgesproken, dat ik eerst zwanger wilde zijn en daarna zouden we pas trouwen. Ik had geen kinderen uit mijn eerste huwelijk en ik wilde zeker zijn van mijn zaak. Vandaar deze afspraak. Het duurde echter maanden, voordat de benodigde papieren uit Suriname aankwamen.
Zodoende werd het 1964 voordat wij konden trouwen. Wij trouwden op 12 februari in het Haagse stadhuis aan de Javastraat. Het was een eenvoudige bruiloft met gehuurde trouwkleding, en ’s avonds een eenvoudig feestje met enkele familieleden, buren en kennissen op onze zolderetage aan de van Mierisstraat in de Schilderswijk.
Op 17 juni werd onze eerste zoon geboren. We waren er zeer blij mee en oma Alida, die altijd in haar gebeden aan God gevraagd had om tenminste één kleinkind in haar armen te mogen sluiten, was nog blijer, dat God haar gebed had verhoord.
Reacties op Migratie naar Nederland
| Naam | Bericht |
Reageer op Migratie naar Nederland
<<< Overzicht
