|
|||
19 december 2019 - Van Bandung naar Rotterdam
Floor van ’t Ende schrijft een levensboek voor meneer Alberti. Dit is een fragment. De gebeurtenissen spelen zich af in 1947.
Uiteindelijk ging het leven in Bandung weer door. De winkels gingen weer open, er kwam weer cabaret, culturele voorstellingen, etcetera. Ook de radio werd weer aangesloten. Adriaan, die vanaf zijn jeugd altijd zong, besloot zich bij het Radio Kinderkoor aan te sluiten. Elke zaterdag middag repeteerden ze in het Christelijk Lyceum, waar hij overigens als vluchteling ook tijd had doorgebracht. Tijdens een repetitie vroeg de dirigent of iemand zich beschikbaar wilde stellen om een solo te zingen, en Adriaan stak zijn vinger op. Zo kwam het dat hij een solo zong die via de Nederlands Indische Radio Maatschappij over heel West-Java werd uitgezonden!
Iedereen wist wel dat de vrede niet lang zo zou duren, want het land ging de verkeerde kant op. Francien besloot dat het gezin naar Nederland zou gaan voor die tijd. Adriaan wenste zijn vriendjes vaarwel, en met legertrucks vertrok het gezin naar het vliegveld van Bandung naar Batavia. Koos bleef achter om orde op zaken te stellen.
De boot waarmee het gezin de tocht van drie weken zou ondernemen was een vrachtschip van de Holland Amerikalijn, met passagiersaccomodatie. Het was in de tweede wereldoorlog nog gebruikt als troepenschip in de Pacific. Iedereen sliep op kribben in één grote ruimte, minstens een paar honderd mensen. Soms werden er films vertoond, en voor de lunch was er brood met kaas of jam. De boot vertrok richting het Suezkanaal, de Indische Oceaan op. Adriaan herinnert zich nog dat hij als laatste baken van zijn land de Anak Krakatau zag. De vulkaan Krakatau was aan het einde van de negentiende eeuw verzwolgen door de zee, maar in 1928 kwam er een tweede, kleinere vulkaan, de Anak Krakatau, het kind van de Krakatau, op dezelfde plaats boven.
Toen dacht hij: Ik ben blij en dankbaar voor wat het Britse en Nederlandse leger voor ons gedaan heeft; ons heeft geholpen als vluchtelingen, ons heeft ondersteund, en ervoor heeft gezorgd dat wij weg konden varen. Wat ben ik die twee landen dankbaar.
De reis bracht Adriaan langs de Malediven, door het Suezkanaal en langs Port Said. Toen de Middellandse Zee op, langs Gibraltar en de Golf van Biskaje.
Bij aankomst in Hoek van Holland was het warm, een onnatuurlijk warme zomer; Adriaan zag mensen zonnen en zwemmen op het strand. Omdat Koos oorspronkelijk uit Rotterdam kwam, stelde hij voor dat het gezin zich daar zou vestigen. Voor hem was de stad ook bijna als nieuw, omdat hij voor de oorlog vertrokken was. Het gezin verhuisde, zoals menig migrant uit Indonesië, van pension naar pension. Warme kleren kregen ze van het Rode Kruis. Koos voegde zich weer bij het gezin, en toen de containers met meubels aankwamen kreeg het gezin een huisje aangewezen.
Foto: Adriaan Alberti (rechts) met vriend in kleding van bevriende modeontwerpster (midden) in Antwerpen (jaren zestig).
Reacties op Van Bandung naar Rotterdam
| Naam | Bericht |
Reageer op Van Bandung naar Rotterdam
<<< Overzicht
