|
|||
21 mei 2019 - Ondertitels - door Els Ackerman
'U hebt zeker een platte tv', zegt de audicien in de gehoorwinkel.
Ik heb net verteld dat ik bijna altijd de ondertiteling aanzet, want veel acteurs en mensen die worden geïnterviewd spreken nogal onduidelijk. Goed articuleren is blijkbaar ouderwets.
'Ja, ik heb zo'n platte tv, een hele mooie'.
'Nou', zegt de audicien, 'daar kan het mee te maken hebben. Bij die tv's met zo'n dikke achterkant zaten de luidsprekers voorin, en bij die moderne tv's zitten ze aan de achterkant'.
Thuis merk ik dat het klopt: ga ik aan de achterkant van mijn tv zitten dan versta ik alles prima, ik krijg zelfs de neiging om het geluid zachter te zetten. Maar ja, als ik achter dat ding zit is het net radio, ik zie het beeldscherm niet. Noemen ze dat niet het paard achter de wagen spannen?
Mijn gehoor is niet volmaakt meer, net als bij veel leeftijdgenoten. Ik heb een mooi klein gehoorapparaatje achter mijn linkeroor, zodat ik in een gesprek niet steeds meer hoef te vragen 'wat zeg je?' Ik hoef ook niet meer te gokken met mijn antwoord, of op het puntje van mijn stoel te zitten en alsof ik een pingpongwedstrijd volg van de ene naar de andere spreker te kijken. Inmiddels heb ik zelfs een soort afstandsbediening gekocht, die het makkelijker maakt om in een vergadering mee te doen. Volmaakt is het niet, maar dat ben ik ook niet.
Toch vind ik dat gedoe met die ondertiteling vervelend. Vroeger kon ik op tv iedereen verstaan, behalve misschien mensen die Vlaams of Limburgs in een rad tempo de lucht in slingeren. Nu merk ik hoe jonge acteurs (denk aan GTST) hun mond nauwelijks opendoen als ze praten, hele lettergrepen inslikken ook. Net als sommige politici. Oudere acteurs articuleren prima, die leerden het vak toen ze nog achterin de zaal verstaanbaar moesten zijn. Dat hoeft nu niet meer, op het toneel hebben ze allemaal een klein microfoontje aan hun hoofd.
Ondertitels maken is een vak. De ondertitelaar is een soort tolk, die de essentie van wat er gezegd wordt op het scherm moet zetten. Soms slaat hij hele zinnen over, of de ondertiteling komt pas als de volgende persoon aan het woord is. Je kunt ook merken als de ondertitelaar niet begrijpt wat er gezegd is, dan staan er vreemde begrippen op het scherm die nergens op slaan. Om over taalfouten maar te zwijgen. Toch vind ik ondertitels beter dan de tv keihard zetten, mijn buren zitten daar vast niet op te wachten.
In de gehoorwinkel verkopen ze ook apparatuur die je om je nek kunt hangen als je tv kijkt, blijkbaar hoor je dan alles wel. Maar ik wil geen ding om mijn nek.
'U zou een soundbar kunnen kopen', zegt de audicien. 'Gewoon bij de mediamarkt of zo, daar zitten luidsprekers in die wel naar voren gericht zijn.'
De soundbar staat inmiddels op mijn verlanglijstje. Wordt vervolgd dus.
Els Ackerman
Reacties op Ondertitels - door Els Ackerman
| Naam | Bericht |
| Willy Hilverda | Datum: 23 Mei 2019 Leuke blog Els! Ik zie je al achter de tv zitten om alles te kunnen verstaan. |
Reageer op Ondertitels - door Els Ackerman
<<< Overzicht
